Տիկին Հռիփսիկ
չորս տարեկան էր
երբ մայրը
անվերադարձ մեկնեցաւ
այլեւս մեծ ես`
իրեն ըսին
ու մէջքին գոգնոց մը
սեղմ կապեցին
չորս տարեկան էր
մէջքին գոգնոցը սեղմ կապած
փոքրիկ սնտուկին վրայ բարձրացաւ
գուռին հասաւ
ու աման լուալու սկսաւ
չորս տարեկան էր
աշխատելու սկսաւ
ու ամբողջ կեանք մը
անխոնջ աշխատեցաւ
Տիկին Հռիփսիկ
լուսաբացին
երբ աչքերը բացաւ
փորձեց յիշել
թէ ինչ օր էր`
երկուշաբթի՞
թէ երեքշաբթի
լուսաբացին
երբ աչքերը բացաւ
չկրցաւ յիշել
թէ ինչ օր էր`
չորեքշաբթի՞
թէ հինգշաբթի
ի՞նչ տարբերութիւն
թէ ինչ օր էր
եթէ նոյն ցաւը
պիտի ծամծմէր
եթէ նոյն վիշտը
պիտի ըմպէր
լուսաբացին
աչքերը բացաւ
Տիկին Հռիփսիկ
ու դիմաւորեց
նոյն օրը իր`
թերեւս ուրբաթ
կամ շաբաթ
քանի մը քայլ
հազիւ առաւ
ետ դարձաւ
Տիկին Հռիփսիկ
կրկին դուռը բացաւ
ու տուն մտաւ
ստուգելու
թէ իր կեանքին կրակը
մարա՞ծ էր
թէ տակաւին վառած
սիրելիները իր
մէկիկ մէկիկ
աս աշխարհէն
երբ մեկնեցան
ունեցած չունեցածը
հաւաքեց Տիկին Հռիփսիկ
ունեցած չունեցածով
փոխադրուեցաւ
դէպի իր անցեալը
մերթ կատարեալ
մերթ անկատար
ամեն գիշեր
կը հանուէր
Տիկին Հռիփսիկ
կը հանէր օրուան ցաւը
կը հագնէր գիշերանոցը
եւ կը յանձնուէր մահիճին
հին ցաւերուն պլլուած
հին ցաւերով պարուրուած
աչքերը կը փակէր
ու
ինչ լաւ որ
յիշել մը կայ`
կը մտմտար
Տիկին Հռիփսիկ
աչքերը կը բանար
ու
ինչ լաւ որ
մոռնալ մը կայ`
կը մրթմրթար
Տիկին Հռիփսիկ
իր կեանքը ճմռթկուած
արդուկի սեղանին սփռած
արդուկեց Տիկին Հռիփսիկ
արդուկեց
անտրտունջ
արդուկեց
անշշունջ
անգիտակից
թէ իր ձեռքին
արդուկը հին
շատոնց էր
անշունչ
նախագահ մը գնաց
նախագահ մը եկաւ
իսկ Տիկին Հռիփսիկ
աւելը ձեռքը
աւլեց ու թափեց
աւլեց ու թափեց
աւլեց
ու
թափեց
ազատ էր
Տիկին Հռիփսիկ
ուզածը
կրնար ըսել
ո΄չ ասկէ
կը քաշուէր
ոչ ալ անկէ
ազատ էր
Տիկին Հռիփսիկ
ուզածը
կրնար ըսել
սակայն ինք
ասոր անոր
ըսելիք չունէ΄ր
յիշատակ մը չնչին
բայց թանկագին
որթատունկի
բարակ տերեւին մէջ
զետեղեց
ապա
մէյ մը աջէն
մէյ մը ձախէն
զգոյշ փաթթեց
յիշատակներ չնչին
բայց թանկագին
որթատունկի
բարակ տերեւներով
զգոյշ փաթթեց
ապա
կաթսային մէջ
քով քովի շարեց
վրայ վրայի դիզեց
մաղ մաղ կրակին վրայ
ահա թթու բուրմունքը
Տիկին Հռիփսիկին
չնչին
բայց անգին
յիշատակներուն
սիրելիները իր
մէկիկ մէկիկ
աս աշխարհէն
երբ մեկնեցան
լուսանկարներ դարձան
պատէն կախուած
պատէն կախուած
լուսանկարներուն դիմաց
դիմաւորեց
Տիկին Հռիփսիկ
իր նոր տարին
նստած առանձին
չորս տարեկան էր
երբ մայրը
անվերադարձ մեկնեցաւ
այլեւս մեծ ես`
իրեն ըսին
ու մէջքին գոգնոց մը
սեղմ կապեցին
չորս տարեկան էր
մէջքին գոգնոցը սեղմ կապած
փոքրիկ սնտուկին վրայ բարձրացաւ
որպէս խոհանոց ծառայող
գուռին հասաւ
ու աման լուալու սկսաւ
չորս տարեկան էր
աշխատելու սկսաւ
ու ամբողջ կեանք մը
անխոնջ աշխատեցաւ
մինչեւ որ
օրին մէկը
սպառած
քակեց գոգնոցը
փոքրիկ սնտուկին մէջ մտաւ
կծկուեցաւ
ու մօրը կողքին
հանգչեցաւ
անահիտ
2016-2017