«Բազուկներդ կ՚երկարես ու կը շփոթիս։ Ո՞րն է ճամբան, – կը հարցնես, որովհետեւ կը տենչաս բոլոր ճամբաներուն։
Բայց, Պարմա՛ն, եթէ կը տենչաս բոլո՛ր ճամբաներուն, տենչա՛, անոնց ու բազմապատկէ դուն զքեզ, քու բազմապատիկ տենչանքներդ բազմապատկէ՛ եւ նորէ՛ն բազմապատկէ՛։»
– Գեղամ Բարսեղեան, «Տենչանքներու քառուղին», 1913։

կարմիր լուսանցքը
լոյս օրերու…
Ամբողջ աշխարհը
ցաւը մեծ